بی تردید، جامعه نبوی در جایگاه جامعه ای نو بنیاد، همانند سایر جوامع شاهد دگرگونی هایی بوده و در حیات اجتماعی خود، تغییراتی را تجربه کرده است و از این جهت، حساسیتی وجود ندارد؛ ولی آن چه سبب توجه محققان و حساسیت متدینان شده، سمت و سوی این تغییرات بوده و می باشد ، چه این که بر اساس شواهد و اسناد تاریخی، سیر و جهت این دگرگونی ها بعد از وجود مبارک و حیات بخش رسول گرامی اسلام(ص)، سیری نزولی و به تعبیری ققهرایی داشت و جامعه ای که با عنایت خداوند، و همّت محمد(ص)، و سرداری علی(ع) و همراهی مهاجر و انصار بر پایه ارزش های الهی و معنوی شکل گرفت، چند صباحی از عروج ملکوتی نگین خلقت نگذاشته بود که راه سقوط پیشه کرد و وضعیت به گونه ای تغییر یافت که اگر روزی مردم هنگام وضوی پیامبر اکرم(ص) پروانه وار دور وجود نورانی اش حلقه می زدند و برای تبرّک جستن به قطره های آب وضوی آن حضرت، گوی سبقت را از هم می ربودند، این بار نیز گرد هم آمده و از هم سبقت می گرفتند، ولی برای آن که میوه باغ نبوّت را در گودال غربت، تنها و بی یاور و با تیغ کین سر بریده و دامن عفت را آتش کشیده و خاندان عصمت را به اسارت برند و بر این همه بیدادگری پای کوبند و جشن پیروزی بر پاکنند!!

ادامه مطلب...