سفارش تبلیغ
صبا ویژن
[ و طلحه و زبیر بدو گفتند با تو بیعت مى‏کنیم به شرط آنکه ما را در خلافت شریک کنى ، فرمود : ] نه ، لیکن شما شریکید در نیرو بخشیدن و یارى از شما خواستن ، و دو یارید به هنگام ناتوانى و به سختى درماندن . [نهج البلاغه]
 
دوشنبه 96 فروردین 21 , ساعت 1:16 عصر

 

شعر روز پدر

 

 

 

 

 

 

«شعر روز پدر»

 

ای پدر ای با دل من همنشین           ای صمیمی ای بر انگشتر نگین

ای پدر ای همدم تنهاییم            آشنایی با غم تنهاییم

 

****شعر روز پدر****

 

ای طنین نام تو بر گوش من          ای پناه گریه ی خاموش من

همچو باران مهربان بر من ببار         ای که هستی مثل ابر نو بهار

 

****شعر روز پدر****

 

در صداقت برتر از آیینه ای             در رفاقت باده ای بی کینه ای

ای سپیدار بلند و بی پایدار           می برم نام تو را با افتخار

 

****شعر روز پدر****

 

هر چه دارم از تو دارم ای پدر              ای که هستی نور چشم و تاج سر

رحمت بارانی روشن تبار            مهربانی از مانده یادگار

 

****شعر روز پدر****

 

ای پدر بوی شقایق می دهی          عاشقی را یاد عاشق می دهی

با تو سبزم،گل بهارم،ای پدر        هر چه دارم از تو دارم ای پدر

 

 

************شعر روز پدر************

 

شعر روز پدر

 

«شعر روز پدر»

 

پدر ای وجودم از تو            قدرت و توان گرفته
ای که از دم نفس هات            هستی من جان گرفته

 

****شعر روز پدر****


پدر ای که از تو جاری             خون زندگی تو رگ هام
ای که از نور دو چشمت           نور زندگی به چشمام

 

****شعر روز پدر****

 

پدر امروز به پاهام            دیگه نای رفتنی نیست
جز دریغی رو لب هام          دیگه حرف گفتنی نیست

 

****شعر روز پدر****

 

پدر، پیچ و خم راهم          نمیخوام بی راهه باشه
گل سرخ آرزوهام          توی فکر غنچه باشه

****شعر روز پدر****

 

پدر دست یاری تو            اگه دستامو نگیره

کوره راه رفتن من 

  مثل شب هام می شه تیره

شاعر:مهدی فرجی

 

 

**************شعر روز پدر*************

 

شعر روز پدر

 

 

« خیال پدر»

شب بودوماه واختر و شمع ومن وخیال       خواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود
در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت            رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود

 

****شعر روز پدر****

درعالم خیال به چشم آمدم پدر               کز رنج چون کمان قد سروش خمیده بود
موی سیاه او شده بود اندکی سپید               گویی سپیده از افق شب دمیده بود


****شعر روز پدر****

 

یاد آمدم که در دل شبها هزار بار            دست نوازشم به سر و رو کشیده بود
از خود برون شدم به تماشای روی او        کی لذت وصال بدین حد رسیده بود

 

 

چون محو شد خیال پدر از نظر مرا 

اشکی به روی گونه زردم چکیده بود

 

شاعر:سهراب سپهری



لیست کل یادداشت های این وبلاگ