حسین ریگی با بیان اینکه «میرو» فیلمی مادرانه است، گفت: قطعاً مادران این سرزمین، آموزگاران فرزندان هستند که زمان طولانی‌ را با آن‌ها سپری می‌کنند.

به گزارش خبرنگار ایکنا، در حاشیه برگزاری چهل‌و‌دومین جشنواره فیلم فجر، نشست خبری فیلم سینمایی «میرو» در خانه جشنواره امشب 15 بهمن برگزار شد.

در این مراسم حسین ریگی، کارگردان، پیمان شیرخانی، نویسنده، سعید الهی، تهیه‌کننده، سودابه بیضایی، امیررضا دلاوری، حمید ابراهیمی، ایوب افشار و مهدی دین‌محمدپور، بازیگران حضور داشتند.

در ابتدای جلسه سعید الهی گفت: امروز در خدمت ایوب افشار، هنرمند پیشکسوت سیستان و بلوچستان هستیم که اگر نبود، نمی‌توانستیم از ظرفیت این فضا استفاده کنیم. ایده اولیه این فیلم از سمت حسین ریگی ارایه شد و پس از آن با بنیاد سینمایی فارابی برای ساختش مشارکت کردیم.

وی افزود: سال‌هاست در حوزه سینمای راهبرداری نظر داده‌ام و باید بگویم که رسالت «میرو» فراتر از فروش گیشه است. از نظر من، درست است که فرم و تکنیک در سینما مهم است؛ اما سیاست راهبرد حرف اول را می‌زند. در فرایند ساخت این اثر، متوجه شدیم که می‌توانیم حرف‌های مهمی مانند ایثار را در طول قصه بزنیم. فیلم «میرو» اثر‌ متفاوتی در حوزه سیستان و بلوچستان است‌. این استان، همواره منطقه‌ای محروم قلمداد شده و همین قضیه باعث شده فقط از جنبه محرومیت به آن توجه شود. از نظرم، سیستان و بلوچستان یک بغض فروخورده است.

الهی تصریح کرد: فارغ از کم و کاستی‌های این فیلم، «میرو» استراتژیک است و نگاهی شریف و وطن‌پرستانه دارد. استان سیستان و بلوچستان ظرایف پنهانی دارد که ما تلاش کردیم آن‌ها را به تصویر بکشیم. استان سیستان بلوچستان بسیار پهناور است اما فیلم «میرو» اکنون در جشنواره فیلم فجر 42، تنها در سالن این منطقه نمایش داده می‌شود.

در ادامه نشست، حسین ریگی، کارگردان «میرو» عنوان کرد: باز هم به سراغ سیستان بلوچستان و باز هم به سراغ جنوب شرقی ایران رفتم، اما هنوز سینمای ایران دِین خودش را به این منطقه ادا نکرده است. به اعتقاد من، هنوز جا دارد تا به سیستان و بلوچستان بپردازیم تا بتوانیم چهره مظلومیت این منطقه را نشان دهیم. کودکان و نوجوانان همواره برایم مهم بوده‌اند چراکه این‌ها آیندگان این مرز و بوم هستند. ژانر کودک و نوجوان در همه جای دنیا، غیر از هالیوود، گیشه پُرفروشی ندارد. البته در کشورهای دیگر از این ژانر حمایت می‌کنند و آثاری از این دست، نیازمند حمایت است.

کارگردان فیلم «میرو» بیان کرد: بنیاد سینمایی فارابی از فیلم‌های کودک و نوجوان حمایت می‌کند؛ اما مهم‌ترین حامی و‌ پارتی من دعای مادرم است که امروز هم در نشست حضور دارد. بازیگران سیستان و بلوچستانی، هنرور بودند و دوست داشتم که آن‌ها نقش جدی‌تری در «میرو» بازی کنند. همواره از تهیه‌کنندگان خواهش می‌کنم که بخشی از بازیگران، بومی آن منطقه باشند و بتوانند سکانس‌های خوب و با دیالوگ ایفا کنند. «میرو» فیلمی مادرانه است. قطعاً مادران این سرزمین، آموزگاران فرزندان هستند که زمان طولانی‌ را با آن‌ها سپری می‌کنند.

وی درباره انتخاب این نام برای فیلم، اظهار کرد: «میرو» یک اسم بلوچی است. من سال‌ها قبل با این اسم آشنا شدم و مستندش را ساختم. احساس کردم این نام، برای این قصه مناسب است و در نتیجه عنوان فیلم، «میرو» شد. همان‌طور که ما در مدارس زنگ ورزش داریم، باید زنگ سینما هم داشته باشیم تا فضایی برای فیلم‌های ژانر کودک و نوجوان به وجود آید.

ریگی درباره استفاده از لهجه گفت: ما به این جمع‌بندی رسیدیم که در فیلم لهجه‌ای داشته‌ باشیم که همه ایرانی‌ها متوجه آن شوند؛ یعنی از زبان بلوچی به لهجه بلوچی رسیدیم که نیازی به زیرنویس نباشد. این فیلم ریتم کندی ندارد و ما لنزی برای فیلمبرداری انتخاب کردیم که حس و حال قصه را مناسب‌تر منتقل می‌کند. همچنین در این فیلم بازیگران حرفه‌ای و نابازیگری ایفای نقش کرده‌اند که تعادلی در فیلم ایجاد کرده است.

پیمان شیرخانی، نویسنده «میرو» نیز بیان کرد: زمانی که نویسنده، کاراکترها را می‌نویسد، به هر حال چیزی به او اضافه می‌شود. من در نوجوانی آرام بودم در حالی که کاراکتر «میرو» شیطنت‌های زیادی دارد. البته نوجوانان دهه 60، خواه و ناخواه تحت تأثیر جنگ قرار گرفته بودند که در این فیلم به آن اشاره می‌شود.

وی ادامه داد: فیلم‌هایی که درباره سیستان و بلوچستان ساخته شده است، همیشه کلیشه‌هایی مانند قاچاق، دزدی، فقر، اشرار و… را روایت کرده‌اند و در «میرو» تلاش کردیم که از این کلیشه‌ها دوری کنیم. در قصه «میرو» از نشان دادن اشرار دوری کردیم و تصویر واقعی‌تری از این منطقه نشان دادیم.

سودابه بیضایی هم از تجربه بازی در نقش زنی سیستانی در فیلم «میرو» صحبت کرد و گفت: این کاراکتر، برای من مادری متفاوت بود. در سفر قهرمانی «میرو»، مادر نقش مهم و تأثیرگذاری داشت، چیزی که من در فیلمنامه‌های دیگر ندیده بودم. برای رسیدن به لهجه مناسب نیز، حدود یک هفته زمان داشتم و ایوب افشار در این مسیر به من کمک بسیاری کرد.

ایوب افشار، بازیگر بلوچ فیلم «میرو» نیز بیان کرد: هر زمان که صحبت از بلوچ می‌شد، فردی را تصور می‌کردیم که تفنگی در دست دارد و دستاری روی سر؛ ولی ما هم هنرمند هستیم. ما دیر به صحنه آمدیم اما به کمک حسین ریگی درست آمدیم. خوشحال هستم که ما بلوچی‌ها درست به این هنر وارد شدیم. نمی‌گویم در سیستان و بلوچستان قاچاقچی نیست، اما همه‌ خطه، این نیست. از قبل انقلاب تاکنون فیلم‌هایی که در این منطقه ساخته می‌شدند، تصور غلطی به مردم نشان می‌دادند. «میرو» اولین فیلمی است که واقعیت بلوچ را به تصویر کشید.

در ادامه نشست، مهدی دین‌محمد‌پور، بازیگر نقش «میرو» گفت: حرفه من بازیگری نیست اما تاکنون دو فیلم بازی کردم و مغازه هم دارم. زمانی که فیلمنامه را خواندم، به دلیل اینکه تصویر واقعی از استانم نشان می‌داد، تصمیم به بازی گرفتم‌. یکی از چالش‌های بازی در میرو، این بود که در زمان فیلمبرداری حتی یک روز هم تعطیلی نداشتیم‌ و حدود 10 روز هم روی آب بودیم.

امیررضا دلاوری، دیگر بازیگر این فیلم نیز درباره حضور در این پروژه اظهار کرد: به همه گروه از همین‌جا خسته نباشید می‌گویم. در فیلم «میرو» سهم کوچکی داشتم و سکانس‌های من چهار روز زمان برد. زمان کمی برای رسیدن به لهجه و نقش داشتیم و آقای افشار تمام دیالوگ‌ها را با من کار کرد تا بتوانم آن‌ها را درست ادا کنم. به جز «میرو»، پیشنهاد بازی در دو فیلم دیگر را داشتم، اما این فیلم را انتخاب کردم زیرا اقوام ایرانی برای من همواره مهم هستند.

وی ادامه داد: ما به واسطه کارمان، شهرهای مختلفی رفته‌ایم و این بار هم برای تولید «میرو» به چابهار رفتیم که از بودن در آنجا بسیار لذت بردم‌. این منطقه بسیار محروم است و من با چند جوان آشنا شدم که علاقه‌مند به کار در حوزه سینما بودند. خیلی ها آمدند و قول‌هایی به آن‌ها دادند، اما در همان محیط بسته ماندند، به همین دلیل از این تریبون استفاده می‌کنم تا اگر کسی می‌تواند، کمکی به این منطقه و استعدادهایش کند.