در قرآن کریم، رسول اکرم به دو نام معرفی شده است و در آیه هایی از آن با نام محمد شناخته شده و در سوره‏«صف آیه 6»به نام‏«احمد»خوانده است.

علت نامگذاری پیامبر اکرم به دو نام ، (آنطور که در تاریخ منعکس شده ) این است که مادر رسولخدا،پیش از جدش،نام او را«احمد»گذاشته بود. خاورشناسان اعتراض کرده اند و گفته اند در کتاب انجیل هم مانند آیه 6 سوره صف ،ظهور پیامبرى را بشارت داده است که نام او احمد است نه محمد،و شخصى که مسلمانان به رهبرى او معتقدند،نام اومحمد است نه احمد،بى اساس است.

زیرا قرآنى که پیامبر ما را به نام‏ احمد معرفى نموده است،در چند جا او را به نام‏«محمد»خوانده است.اگر مدرک آنها براى تعیین نام این پیامبر،قرآن مجید باشد(چنانکه همانست)،قرآن او را به هر دو اسم نامیده،و او را در جائى به نام محمد و در جاى دیگراحمدمعرفى نموده است.

رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امین، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذکّر، یس، طه، القاب این پیامبر مهربانی می باشد.

 حضرت محمد (ص) در شهر مکه معظمه به دنیا آمد.مادر پیامبر گرامی اسلام ، آمنه نام داشت. این بانوى بزرگوار، در طهارت و تقوا در میان بانوان قریشى، کم‏ نظیر و سرآمد همگان بود. او پس از تولد حضرت محمّد(ص) دو سال و چهارماه و به روایتى شش سال زندگى کرد و سرانجام، در راه بازگشت از سفرى که به همراه تنها فرزندش، حضرت محمّد(ص) و خادمه‏اش، ام ایمن جهت دیدار با اقوام خویش عازم یثرب (مدینه) شده بود، در مکانى به نام «ابواء» از دنیا رفت و در همان جا دفن شد.

 پدر رسول اکرم (ص) هم دو ماه و به روایتی (هفت ماه) قبل از به دنیا آمدن آن حضرت از دنیا رفته بود ، به همین خاطر کفالت آن حضرت را پدربزرگش، عبدالمطلب به عهده گرفت. او ابتدا محمد (ص) را به ثویبه (آزاد شده ابولهب) سپرد تا او  را شیر دهد و از او نگه‏دارى کند؛ اما پس از مدتى او را به حلیمه، دختر عبدالله بن حارث سعدیه واگذار کرد. حلیمه اگرچه دایه آن حضرت بود، اما به مدت پنج سال براى محمد (ص)مادرى کرد.

 حضرت محمد (ص) در سن چهل سالگی در بیست و هفتم رجب سال چهلم عام الفیل به پیامبری برگزیده شد و به مدت بیست و سه سال عهده دار این مسئولیت بودند.